I see the blood in your eyes
I see the love in disguise
I see the pain hidden in your pride
I see you're not satisfied
And I dont see nobody else
I see myself I'm looking at the mirror on the wall...
Ulan bu günlük ne hallerimi gördü daha neleri de görcek. Ben daha yıllar önce milletin günlüklerini okuyup anlamaya çalışıyodum sonra vazgeçtim kendim yazmaya başladım. Benim günlüğümü okuyan birileri olursa onlara hitaben diyorum: hayatınızı yaşayın vakit öldürmeyin bu günlüklerde... Çünkü bu günlük hariç hiçbirinde okuyucuya direkt ya da dolaylı olarak hitap eden çok az günlük gördüm selametle
Çok güzel kar yağıyor.
Tabii ki mutlu ediyor.
Lakin niye aynı zamanda hüzün kaplıyor içimi? Neden mutlu eden şeyler aynı zamanda kötü hissettiriyor? Bir türlü anlam veremiyorum.