Herkes kusursuzca deliliğini gizlerken ne güzel şey içimi ürperten acının renginin, çocukluğumla aynı renkte kalması. Parmak uçlarıma kadar barikat kurmuş bir yalnızlığın ruhuma aşık olması ne büyük bir şans. Ettiğim bütün küfürlerin kaynağı madur olmuş niyetimde gizlenmişken. Ne hoş güzel sözlerin kış uykusuna yatması...!
)